Inhalatory ultradźwiękowe
Głównym silnikiem inhalatora ultradźwiękowego jest generator, który wytwarza fale ultradźwiękowe o częstotliwości 1-2 MHz. To właśnie te fale odpowiedzialne są za tworzenie aerozolu. Rozpraszają one lek w naczyniu, co widoczne jest gołym okiem i tworzą mgiełkę do inhalacji.
Aerozol wytworzony przez inhalator ultradźwiękowy charakteryzuje się drobnymi cząsteczkami <5µm o dużej gęstości. Inhalacja przebiega szybko i bardzo skutecznie. W większości inhalatorów ultradźwiękowych możemy regulować intensywność nebulizacji.
Inhalator ultradźwiękowy delikatnie podgrzewa lek, jego temperatura może wzrosnąć do dwudziestu kilku stopni. Z jednej strony jest to jego zaleta, z drugiej niekoniecznie, ponieważ podwyższona temperatura, jak i działanie ultradźwięków, zmieniają strukturę niektórych leków. Z tego powodu nebulizację za pomocą inhalatora ultradźwiękowego nie można przeprowadzać z zastosowaniem niektórych substancji leczniczych. Wyłączone są tu sterydy i wiele antybiotyków. Niewskazane są one również w przypadku dzieci poniżej 1 roku życia ze względu na dość intensywną nebulizację.
Inhalatory ultradźwiękowe polecane są natomiast do nawilżania dróg oddechowych solą fizjologiczną i hipertoniczną, również do stosowania z większością mukolityków. Idealne są więc do rehabilitacji oddechowej oraz przy leczeniu mukowiscydozy.
Inhalatory ultradźwiękowe to wyjątkowo ciche urządzenia, niemal bezgłośne, co jest ich niewątpliwą zaletą.
Inhalatory pneumatyczne
Inhalator sprężarkowy (pneumatyczny) składa się ze sprężarki i nebulizatora połączonych ze sobą wężykiem. Sprężarka tłoczy powietrze, które sprawia, że w nebulizatorze z leku powstaje aerozol do inhalacji.
Inhalatory pneumatyczne są głośniejsze od ultradźwiękowych, ale mają mniejsze rozmiary i są tańsze, dlatego częściej sprawdzają się do użytku prywatnego.
Aerozol wytwarzany przez nebulizator pneumatyczny w dużej mierze zależny jest od rodzaju inhalatora. W przeciwieństwie do inhalatorów ultradźwiękowych, inhalator pneumatyczny przystosowany jest do podawania precyzyjnych dawek leku. Za jego pomocą można podawać niemal wszystkie rodzaje substancji leczniczych. Jednak w przypadku np. mukowiscydozy warto zainwestować w wysokiej jakości inhalator sprężarkowy (np. inhalatory PARI) albo ultradźwiękowy, bo część zwykłych niedrogich nebulizatorów nie wytrzymuje częstych inhalacji. Inhalatory sprężarkowe mają również ok. 10-krotnie mniejszą wydajność niż inhalatory ultradźwiękowe.
Inhalatory pneumatyczne nadają się do inhalacji bez ograniczeń wiekowych, zarówno dla niemowląt, jak osób starszych ze słabą wydolnością oddechową.
W ich przypadku można również stosować dodatkowe końcówki np. donosową lub do zatok.